Uren na mijn eerste ontmoeting met *FBC: Firebreak *, merkte ik dat ik me overgeeft aan een romig genot - een plakje cake zo verrukkelijk dat het me in de ban had. Maar helaas sloeg mijn onhandigheid weer toe. Een klodder room tuimelde in mijn bloedsinaasappelcocktail en lost onmiddellijk op. Terwijl ik de wervelingen zag mengen, werd ik plotseling teruggevoerd naar de griezelige gangen van het Federal Bureau of Control, waar ik witte-hete uitbarstingen van energie hanteerde tegen de gloeiende rode sissende wezens die zijn hallen achtervolgen. Dat is de eigenaardige alchemie van het bezoeken van het creatieve rijk van Remedy.
Remedy Entertainment, bekend om zijn eclectische bibliotheek van games - van psychologische thrillers zoals *Alan Wake *tot grimmige noir -avonturen zoals *Max Payne * - is nooit weggeheven om het absurde te omarmen. *FireBreak*, hun debuutonderneming in first-person shooters en coöperatieve multiplayer-actie, is onmiskenbaar excentriek. In slechts twee uur gameplay stond ik tegenover een moorddadige tuin -kabouter en vocht ik tegen een torenhoge plakkerige noot. Als iemand iets fris kan brengen naar het drukke online schietgenre, is het remedie - en hun gedurfde beslissing om elk project te infuseren met een vleugje bizarre.
FBC: FireBreak - gameplay screenshots
Bekijk 16 afbeeldingen
Zes jaar na de gebeurtenissen van *Control *, Remedy's 2019 -hit, *Firebreak *vindt plaats binnen dezelfde onheilspellende muren van het oudste huis. Van de brutalistische architectuur tot de Finse volksmelodieën die door de badkamers galmden, het spel legt vakkundig de verontrustende bekendheid van een bekende maar sinistere omgeving vast. Hier fungeren spelers als paranormale vernietigers die belast zijn met het neutraliseren van gelokaliseerde uitbraken van de sissen - een buitenaardse dreiging die zowel animate als levenloze objecten infecteert. Gewapend met dubbele harreuze jachtgeweren in plaats van protonpakketten, worden jij en maximaal twee teamgenoten de Ghostbusters van het Bureau, aangemoedigd om krachten te combineren in plaats van bang te zijn voor het oversteken van stromen.
Centraal in de gameplay staan de drie verschillende 'kits', in wezen Firebreak's kijk op karakterklassen. Met de Fix -kit kunnen spelers vitale machines repareren, zoals genezende douches en munitiestations, waardoor uw ploeg langer in leven blijft. De Splash -kit rust je uit met een hydro -kanon dat in staat is om gezondheid te herstellen en vijanden in water te doven. Ten slotte biedt de jump-kit een elektro-kinetische lading-impactor, die vijanden schokt en hun opmars stopt. Elke kit speelt een cruciale rol in teamwerk, en wanneer ze samen worden gebruikt, creëren ze verwoestende combinaties - zoals het opwindende groep van vijanden. Solo -spel is mogelijk, maar het spel schijnt echt wanneer drie spelers samenwerken.
Mijn eerste missie was eenvoudig: repareer drie defecte warmtefans in de oven van het gebouw terwijl golven van vijanden afweren. De dingen escaleerden echter snel. In "Paper Chase" moesten we duizenden plaknotities opruimen verspreid over de kantoorvloeren. Hoewel het simpel klinkt, werd de missie chaotisch toen golven van sist binnenstroomden en de tonen schade toebrachten als ze zich aan je vastklampten. Het vernietigen van ze vereiste een melee-aanval of een snelle soak-and-spark-combinatie-een bewijs van de slimme elementaire mechanica van FireBreak. Zelfs solo, er is genoeg te doen, dankzij solide gunplay en gevarieerde doelen.
De derde missie, die zich afspeelde in de Black Rock Quarry van het oudste huis, eiste de meeste coördinatie. Het verzamelen van radioactieve parels van squelchy -bloedzuigers en het veilig transport van ze naar diepere gebieden was geen gemakkelijke prestatie. We moesten constant straling afspoelen, vijanden afweren en astrale spikes op de eerste dood vermijden. Ondanks de chaos was het onmiskenbaar opwindend. Het strakke, lineaire kaartontwerp van de game zorgt voor een gemakkelijkere navigatie in vergelijking met de labyrintische gangen van Control, hoewel er een complexiteit wordt opgeofferd voor toegankelijkheid.
Na het voltooien van missies verdien je opruimingsniveaus, ontgrendelt u extra doelstellingen en verlengt u uw speeltijd. Kaarten breiden zich uit bij herhaalde bezoeken, introduceren nieuwe uitdagingen en hardere tegenstanders. Boss Fights, die toegang tot bepaalde gebieden blokkeren, vereisen zowel vuurkracht als teamwerk. Een memorabele strijd betrof een gigantische plakkerige noot-entiteit die ons dichtsloeg met zijn enorme vuisten-een mix van puzzeloplossend en rauw gevechten die me deden denken aan de beste momenten in *Space Marine 2 *. Deze ontmoetingen zijn waar Firbreak echt uitblinkt.
De kenmerkende eigenaardigheden van remedie schijnen door in beschadigde items zoals rubberen eenden en verkeerslichten. Hoewel ik ze niet allemaal tegenkwam tijdens mijn playthrough, voegt hun potentieel een laag onvoorspelbaarheid toe. Ontgrendelbare gereedschappen, zoals de theepot van de Splash Kit of de Garden Gnome van de Jump Kit, brengen een vleugje zaniness naar het slagveld. Deze vaardigheden leiden vaak tot chaotische momenten, waar zwermen vijanden hun ondergang op spectaculaire wijze ontmoeten. Er zijn echter momenten waarop het scherm overvol wordt, waardoor het moeilijk is om een vriend van vijand te onderscheiden of je volgende doel te bepalen.
Ondanks deze bezorgdheid over leesbaarheid is het FireBreak -team op de hoogte van het probleem en is het van plan om de game te verfijnen vóór de release van 17 juni. Met vijf kernmissies bij de lancering en nog twee gepland tegen het einde van 2025, positioneert Remedy de brandweer als meer dan alleen een verzameling missies - het is een reeks spelmodi, die elk diepte en herspeelbaarheid bieden door evoluerende doelstellingen en opruimingsniveaus. Voor $ 39,99 is het een dwingend pakket voor zowel nieuwkomers als controleveteranen.
De lancering van de drukke online schietmarkt is riskant, maar de unieke mix van eigenzinnigheid en tactische gameplay van Remedy geeft * FireBreak * een vechtkans. Net als die malafide klodder room in mijn drankje, valt het op in een zee van gelijkheid. En ja, ik heb het nog steeds allemaal gedronken.